De Nieuwe Wandeling

In de nabyheid der Brugsche poort, bevindt zich de Nieuwe wandeling; met hare groene dreven, bezoomd met beuke- en kastanie-boomen; met hare grasperken, bezaeid met linde tronken, is zy des zomers eene regt aengename, doch op onze dagen verlatene streek.

Wanneer men de zelve, van den kant der Coupure, binnendtreed, beschouwt men, ter regter zyde, het reuzen gebouw der vlasfabriek, gelegen aen de overzyde van den ouden stadswal, die met zyne stille, doch frissche, wateren, de wandeling op geheel hare lengte bespoelt.

Aen de linker zyde, ziet men : het van ouds bekende Spiegelhoven, op heden door eene danszael van den zelfden naem vermeerderd; en verder, tusschen eenige zomerhuisjes, treft men moes- en bloemtuinen aen, die hunnen welriekenden geur, over het groene donzen bed uitwasemen.

Byna in het middel dier bevallige streek, ontwaert men een gebouw, dat zich statig als een oud gravenslot, van tusschen de lommeryke boomen verheft; het zelve is nog een overblyfsel der versterkingen, die de heer Vanhembyze, aldaer, ten jare vyftien honderd acht-en-zeventig deed hermaken; sinds vele jaren heeft men de kruim dier sterke, met eenen steenen molen versierd, die met zyne zwierige zylen, de gansche streek beheerscht.

Een weinig verder, ter linker hand, treed men in de Hospitaelstraet; die, ten tyde dat wy beschryven, van dezen kant slechts de twee schilderachtige hoveniers woningen bevatte, die men nog heden regts aentreft; by haer uiteinde, naer den kant van het krygshospitael, (waer aen zy haren naem ontleent) bestonden reeds een aental kleine huisjes, door geringe lieden bewoond; het is een dezer, ter regter zyde, dat wy zullen binnentreden, om dat het daer is, dat eigenlyk ons verhael eenen aenvang neemt.