Terug van Gent, dood moe, schor en op. (...) Ik ben al die dagen in een roes geweest (...) Kennismakingen en ovaties zonder eind van 's morgens tot 's nachts laat.
*Snoecks 2004* (2003), p. 511
Gentsche groeters : aan Daan Boens
Daan Boens werd na de Tweede Wereldoorlog wegens vermeende collaboratie veroordeeld, maar in hoger beroep vrijgesproken. De Gentse bevolking bleef hem echter als zondebok beschouwen.
Korenmarkt en Donkersteeg,
alle straten liepen leeg
om hem niet te moeten groeten.
Eerst zijn zware zonden boeten.
Want al deed hij stout en sterk,
droeg hij niet het schandemerk
als eertijds die Gentsche koppen
hun infame hennepstroppen?
Maar het Krijgshof sprak hem vrij.
Hij alleen was waarlijk blij,
doch de burgers van zijn stede
waren allerminst tevreden.
Dus nog steeds geen vriendengroet,
want dat vergt waarachtig moed.
En is de onschuld al bewezen:
Wie verdacht werd dient misprezen.
Stoor U, vriend, aan dezen niet
die geen vriendenhart U biedt.
Laat hen gerust, met hand- en voeten
heel de dag elkander groeten.