… vrees voor 't zelfbehoud? O neen, neen, van wat belang is thans desnoods een menschenleven min of meer. Doch... al die arme jongens prijs gegeven aan verminking en aan dood!

Virginie Loveling (1914)

Terug naar index

Virginie Loveling en Cyriel Buysse: Levensleer (1912), p. 287-288

Het huurhuis van madame Verpoest

Grandioze schets van de kleinburgerlijke hang naar het Frans. Een kandidaat-huurder vraagt naar de condities van het huis dat madame Verpoest wil verhuren. (De Franse spelling is conform de eerste druk, schrijffouten en afkortingen zijn door de auteur ironisch bedoeld.)

- Eh bien, monsieur, parce que ce sont vous, cinquante-cinq par mois.
- Six cent soixante francs par an, rekent zijn brein vlug uit.
La situation n'est pas belle, merkt hij nog even op, hoewel heimelijk reeds besloten het accoord aan te nemen en op zijn moeders aangezicht ook instemming lezend.
- Mais, monsieur, is het verontwaardigd antwoord, je n'suis pas de votre pensée; voyez une fois: bonne eau, gaz, une rue de porte et tant de passage, ces gens de la campagne et tout.
Le mardi et le vendredi matin tout ce voiturage de ceux qui vont au marché et ça depuis deux heures et demie du matin.
- Cela est plutôt un inconvénient pour ceux qui aiment à dormir, glimlacht hij.
- C'est fort à l'écart, werpt de moeder op.
- Si une maison comme celle-ci, zegt de aanpredikster, met eigenaarsliefde rondkijkend en met de handen in de ruimte rondwijzend, serait au milieu de la ville, elle valerait neuf cent ou meill.
- Oh, vous exagérez, madame, permettez-moi de vous le faire observer, je suis également au courant des prix de loyer, il y a des années que j'habite Gand, antwoordt hij mild, eenigszins zich buigend.
- Le jour d'aujourd'hui, qu'est-ce qui n'augmente pas? J'en sais parler avec, beweert ze, met de handen op de heupen.
Het huis zal gehuurd worden. Men bespreekt nog het een en het ander.
- Vous pouvez vous-mêmes choisir le papier, zegt madame Verpoest, heel inschikkelijk; entreiz encore chez moi, je ferai venir des rolles. En, hare deur ontsluitend, roept ze, op schelgillenden, schrikaanjagenden toon naar binnen: - Palmeire! De meid verschijnt.
- Luup 'n keer noar den behanger, dat hij seffens 'n rolle papier of tiene meegeeft, azuu van de twintig tot de vijfentwintig centimen. En schudt het luud uit uw kloefe, da ge doar gauwe weere zijt.
Het bestelde wordt weldra aangebracht.
-Teneiz, preneiz ce que vous vouleiz, l'un coûte comme de juste plus que l'autre, mais ça ne pique pas là-dessus pour nous, zegt madame Verpoest, grootmoedig de hand uitstrekkend.

Vind dit boek in de bibliotheek Gent

Interne links

[Auteurs] Loveling, Virginie
[Auteurs] Bonheyden, Louis
[Auteurs] Buysse, Cyriel