BROECKAERT, HERMAN

(Wetteren, 08.11.1879 - Gent, 04.04.1930)

Vlaams schilder-dichter, zoon van de geschiedschrijver Jan Broeckaert die met de gekende Frans de Potter [zie aldaar] in de jaren 1866-1882 een omvangrijke geschiedenis van de Oost-Vlaamse gemeenten schreef. Hij deed middelbare studies in Dendermonde. Vanaf zijn 17de jaar studeerde hij aan de Gentse universiteit waar hij kennismaakte met de dichter René de Clercq. Hij woonde o.a. in Dendermonde, Mariekerke en Weert.

Hij was vooral bekend als een fijnzinnig schilder van de Leie- en Scheldestreek. Zijn eenvoudige poëzie getuigde van een opvallend verfijnde opmerkingsgeest en ondersteunde op bescheiden wijze vooral die artistieke loopbaan.

Zijn publicaties betreffen vooral liederen- en dichtbundels, zoals Indrukken (1900), Uit het Scheldeland (1907), Kneepverzekens (1908?), Met pen en penseel (1923) en Van den minnestreel (1913).
Tijdens de Eerste Wereldoorlog belandde hij doodziek in een Frans hospitaal. Dat lijden weerspiegelde zich in Oorlogsgedichten (1919). Veel gedichten van hem werden erg populair in getoonzette versies, zoals De mosselman en Van ’t Maseurken.

[Frans Heymans]

Over Herman Broeckaert:

• Karel Michiels: Schilder-dichter Herman Broeckaert (1878-1930) 75 jaar geleden overleden, zie op internet: http://users.skynet.be/heemkunde_kleinbrabant/nb17/nb17_broeckaert.htm
• K(ornelis) ter Laan: Broeckaert, Herman, in: K. ter Laan: Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid (1951), p. 73
• J.D.C.: Een Bundelken Verzen, van Herman Broeckaert, in: Dietsche Warande & Belfort, jrg. 4 (1903), p. 419-422
• Lode Baekelmans (e.a.): Boekenschouw. In : Den gulden winkel, jrg. 13, nr. 4 (15 April 1914), p. 60