(…) aan de ingangspoort van de courantdrukkerij was er eene herrie. Plots vloog, achter ons, de deur der redactiezaal open (…). De Duitschers zijn daar!… Ze zijn op ’t stadhuis!

Jozef de Graeve (1919)

Terug naar index

CALLANT, EMIEL

(Gent, 30.12.1855 - Gent, 13.12.1931)

Oudere broer van Alexis Callant. Emiel was letterzetter, schrijver van gedichten, verhalen en geschiedkundige werken over Gent.

Emiel Callant werd geboren op de Predikherenlei, woonde van 1857 tot 1858 in de Schouwvagersstraat, van 1859 tot 1868 in de Schokkebroedersvest, van 1868 tot 1883 in de Vlasstraat en van 1883 tot 1887 in de Kluyskensstraat. In 1887 verhuisde hij naar de Godshuizenboulevard (= Godshuizenlaan), in 1888 naar de Kluyskensstraat en in 1890 vertrok naar hij Brussel. In 1891 keerde hij terug naar Gent, naar de Kluyskensstraat. In april 1893 verhuisde hij naar de Godshuizenboulevard, 4 dagen later naar de Coupure en in 1894 naar de Bijlokevest. Na zijn huwelijk in 1895 woonde hij tot 1901 op de Koepoortkaai, van 1901 tot 1905 in de Vlaanderenstraat. Hij verhuisde in 1905 naar de Zalmstraat en in 1908 naar de Puinstraat waar hij bleef tot aan zijn dood.

Hij schreef enkele goed gedocumenteerde werken over de geschiedenis van Gent, o.m. Eenige woorden over de Gentsche Pacificatie (1876) en De Veerleplaats te Gent (1908). Voorts publiceerde hij o.a. de dichtbundels Vlaanderen (1882) en Lentebloemken (1883).

Met Mijn eerste Schetsen (1879) bracht Emiel Callant een bundel novellen die zich afspelen in de Gentse arbeiderskringen. De schetsen zijn eerder moraliserend van aard; de sociale wantoestanden van die tijd worden erin gehekeld.

[Tine Demoor]

Over Emiel Callant:

  • Eugène De Seyn: Emiel Callant in: Dictionnaire biographique des sciences, des lettres et des arts en Belgique, dl. 1 (1935), p. 111