En is het niet aan het oude ras van trotse burgers, aan de verbeten, bijna religieuze arbeidslust (...), dat de stad die morele, intellectuele en fysieke kracht dankt.
PIERRE DE GAND
(Gent, 13de eeuw - ? ; ook Pierre de Gaus genoemd)
Dertiende-eeuwse Gentse trouvère (zie ook Mahieu de Gand), dichter van galante, meestal luchthartige liederen. Alhoewel hij niet wordt gerekend tot de grote trouvères, wordt zijn naam wél samen met deze van meer bekende Franse dichters uit de literaire “salons” van het Noord-Franse Arras genoemd (o.m. Cono of Cuno de Béthune, Blondon de Nesle en Adam de la Halle).
Een aantal van zijn in de volkstaal geschreven liederen kan men lezen in het hierna genoemde werk van Arthur Dinaux.
[Frans Heymans]
Over Pierre de Gand:
- Arthur Dinaux: Les trouvères de la Flandre et du Tournaisis. T. II: Trouvères, jongleurs et ménestrels du Nord de la France et du midi de la Belgique (1839), p. 341-347