een plein in de stad waar de liefde je loutert, / een liefde die geen blad voor de mond neemt, / een mond die zich aanbiedt, een kus op de Kouter.

Lut de Block (2002)

Terug naar index

THEUNISSEN, JEROEN

(Gent, 22.08.1977 - )

Dichter, romanschrijver en essayist. Beroepshalve is hij leraar Engels en Nederlands.
Nadat hij publiceerde in de literaire tijdschriften Deus ex machina en Dietsche Warande & Belfort, debuteerde hij in 2004 met de roman De onzichtbare. Een jaar later debuteerde hij – intussen leraar Engels en Nederlands geworden en redactielid van het tijdschrift Yang – als dichter, met de bundel Thuisverlangen (2005). In 2006 volgde Het einde, bestaande uit drie lange verhalen en een nabeschouwing; hij ontving er de prijs voor proza van de Provincie Oost-Vlaanderen voor. Zijn tweede roman, Een vorm van vermoeidheid, verscheen in 2008.

Theunissens werk wordt gekenmerkt door een wervelende stilistische kracht. Uit zijn proza en zijn gedichten blijkt ook telkens een sociale bewogenheid, die tevens in vraag gesteld wordt. Zijn personages zijn ‘normale’ mensen die gestrand zijn in herkenbare levens, maar door hun grote innerlijke onrust wankelen en ontsporen.

Jeroen Theunissen en Gent

Hij werd geboren aan de Voskenslaan. In 1986 verhuisde hij naar De Pinte waar hij zijn jeugd doorbracht. In 2002 keerde hij terug naar Gent en woonde hij in Tussen ’t Pas, nadien aan de Ottergemsesteenweg (2003-), de Citadellaan (2006-) en het Sint-Martensblindeken (2007-).
Aan de Gentse universiteit studeerde hij Germaanse taal- en letterkunde.

Gent duikt enkele keren op in zijn werk. De onzichtbare speelt zich af in een verkavelingswijk in de nabijheid van een stad. Hoewel nergens wordt gezegd dat het over Gent gaat, vermeldde Theunissen in interviews dat hij opgroeide in een verkaveling in het Gentse.
In Het einde komt Gent duidelijker aan bod. Al op de eerste bladzijde van het verhaal Joost Helder is er sprake van “het huis te Visserij 80”. Wanneer Theunissen de gezelligheid van zijn stad beschrijft – de gastvrije sfeer, een degelijk verkeersplan, een aantal parken – sluimert er al iets onheilspellends onder het oppervlak. De veilige, ordelijke stad met het provinciale tintje en het historische erfgoed blijkt niet in staat de onrust van zijn personages te bedwingen en krijgt bij momenten zelfs iets claustrofobisch.

[Annelies Verbeke]

Over Jeroen Theunissen:

• Dirk Leyman: Een feestelijke catastrofe: abstracte verhalen van Jeroen Theunissen, in: De Morgen, 19.04.2006
• Elena Lievens: Jeroen Theunissen, zie internet: http://www.vegetarisme.be/index.php?option=com_content&view=article&id=62:interviews&catid=44:lifestyle&Itemid=156&r=42. Interview
• Elke van Royen: Het einde volgens Jeroen Theunissen, in: Stadskrant tiens-tiens (2007), zie ook internet: http://www.tienstiens.org/tt8/p14
• Arnoud van Adrichem: Interview met Jeroen Theunissen, zie internet: http://decontrabas.typepad.com/dekleinezaal/2005/12/interview_met_j_1.html